31 Juli was Fenne dus jarig en we gingen op het dorpsfeest eten, rijen met tafels stonden klaar,
net als de flessen Ricard, uit verveling vulden we de tafels, en leegde we de flessen, beide met plezier.
Langzaam kwam het dorp toestromen en waren we sociaal gezien genoodzaakt de flessen te delen, hard life.
Mijn taksilover-gehalte valt nog vies laag uit vergeleken met het Ricardlover-gehalte van de plaatselijke opatjes.
Toen kwam het eten, de raarste dingen kwamen op tafel, onder andere paëla, haha je had Judiths kop moeten zien, p-r-a-c-h-t-i-g.
Om dr een beetje te sarren at ik smullend de garnaaltjes, mosselen én inktvis, met de onderste foto als resultaat. jammie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten